Gece koyu siyah elbisesini giyerken ben de siyah saçları beline kadar inen,sanki bu dünyaya ait değilmiş gibi duran cennet gözlü kadını düşünüyorum,yanında Dostoyevski'nin Budala'sı.Kadın düşünüyor,ne düşünüyor acaba..Saçları umut,saçları huzur... düşünüyor ,beni mi yoksa... Prens Mişkin'i mi düşünüyor olabilir mi..Niçin Budala'yı okuyor ..Okurken hangi cümlelerin altını çizdi.Bilinçli  mi okuyor bu kitabı ,en güzel aşk romanın olduğunun farkında mı? Cümleri çizerken bir ara kitabı kapatıp,kalem elinde beni düşünmüş müdür hiç? Saçları uzun,beline kadar,neden beline kadar ,niçin siyah...gözleri cennet gibi...Budala...Budala...Rüyadayım,uyandım.Uyandım,rüyadayım

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

Swaziland Kralı...bakire kızlar