Eğer tek bir insanı seviyorsam ve bu insana karşı duyduğum sevgi beni öteki insanlardan uzaklaştırıyorsa – bu insana birçok bakımdan bağlı olduğum halde onu sevmiyorum demektir. Seni seviyor diyebiliyorsam, bu, ‘’Sen de bütün insanlığı bir anlamda canlı olan her şeyi seviyorum’’ demektir. Bu anlamda kendini sevme bencilliğin karşıtıdır. Bencillik gerçekte kendini sevememeden doğan ve bunu örten aç gözlü bir ilgidir. Oysa sevgi, bir an için bütün bireyselliğin yok olduğuna inandıracak kadar beni sevilen insanla bir yapmasına rağmen daha güçlü ve mutlu kıldığı için bağımsızlaştırır.
Yorumlar