arta kalan zamanda...

Cepleri ellerinde,elleri gökyüzündeki kocaman yıldızlarda ve soğuk, teninde,sadece teninde mi,düşünceleri de hava kadar soğuk.Yürüyor,biliyor ki hayat kısa,yol uzun,yanlış söylediğini düşünüp kendi kendine düzeltiyor sözünü:Hayat uzun,yol kısa.Ne hikmetse bunu da beğenmiyor.Bu kez güneşe kanıp açan badem çiçeklerine bakıp düzeltiyor:Hayat da kısa yol da kısa.Hikayesi olan seyleri seviyor belli ki.Hikaye demek,yaşanmışlık demek,üzülmek ,mutlu olmak,kahkaha atmak demek.Hikaye demek ''bilmek'' demek. ''Bilmek sevmeyi,sevmek bilmeyi zorlaştırır.Birincisi çoğu zaman kaçınılmaz,ikincisi her zaman daha güzel'' diyenHaşmet Babaoğlu hak mı vermeli? Sevmek ve bilmek aynı anda,aynı zamanda ve aynı gökyüzünde bulunabilir mi diye düşündü cepleri elllerinde,elleri gökyüzünde olan adam.Sevmek öğrenilebilir mi diye sordu hemen ardı sıra.Ama cevaplamadı,yürüdü.Hayat da kısa,yol da kısa...