arta kalan zamanda...

                                 ''Bütün insanların kalplari kimliğimdir.Öyleyse pasaportumu alın.''                                                                                          Mahmut Derviş  Şu aralar ''İncir Kuşları''adlı kitabı okuyorum,daha daha kitabı yenice bitirdim.Kitap Bosna Savaşınının tüm acımasızlığını sade,okuyucuyu fazla yormadan anlatıyor.Kitap şöyle baslıyor: ''Bir Gün... Sıradan bir insanın başına  sıradışı bir olay geldi. Ve böylece başkarekterimizin yolcuğu başladı.''   Gerçekten de savaş sıradan bir insanın hayallerini umutlarını,geleceğini nasıl çalıp götürüyor bu kitap sayesinde bir kez daha öğreniyoruz.Savaş kötü,savaştan daha da kötü olan çok eski olmayan bundan yirmi yıl önce Avrupa'nın göbeğinde yüzlerce binlerce insan nasıl oluyor da göz göre göre öldürülüyor,sakat bırakılıyor,daha çocuk yaşta kızlara,annelere tecavüz ediliyor insan anlamakta zorlanıyor.Bu satırları yazarken Halil Cibran

“Bir önyargı biçimidir aşk. İhtiyaç duyduğun şeyi seversin, sana iyi bir duygu veren şeyi, işine geleni. Dünyada tanıyabilsen daha çok seveceğin on kişi varken birine aşık olduğunu nasıl söyleyebilirsin? Ama asla tanımayacaksın o insanları.”                                                              Charles Bukuowski Bazı anlar çok sıkılıırız;halbuki ortada sıkılmak içinde bir nedende yoktur,her şey olağan her şey sıradan görünürken puslu bir çember ruhumuzu teslim alır bir oraya sallar,bir buraya.Anlayamayız,çırpınırız kurtulmak için ama nafile.İşte o zamanlar bizi her şeyimizle kabul edecek,sarmalayacak bir güvenli limanımız vardır,bu güvenli liman  müzikten başkası değildir. . Müzik umuttur, ırmağın içinde sürüklenmeye direnen bir dal.Çiçeksiz bir bahçedir müziksiz bir dünya. Kendi müziğinizi doya doya çalabileceğiz yarınlar dileerim hepinize...

Edgar Morin: “Aşk toplumsal düzene itaat etmez: Belirir belirmez, engelleri görmezden gelir, onlara çarparak dağılır ya da onları dağıtır”                                                                                                      

"Mülkiyet: Biliyorum ki ben, Ruhumdan akıp gelmek isteyen düşünceler dışında Hiçbir şeye sahip değilim. Biliyorum ki ben, Tatlı bir sevgiyi, küçük bir sevinci tattığım anlar dışında, Hiçbir şeye sahip değilim."

'Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına,ama unutma iyilik yapmak isteyenlerde çıkacak.Kimi insanın yüreği karanlık, kiminin ise aydınlıktır.Geceyle gündüz gibi!Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme ,herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırklığına uğrama!Kendini koru kızım,insanlara karşı kendini koru!''      Uzun zamandır okuma listemde olan Serenad kitabını bugün bitirdim.Gerçekten çok etkileyiciydi.Kitabın sonuna doğru çok üzüldüm,hadi itiraf edeyim gözümden yaş geldi.İnsanlağa karşı gözgöre göre yaplıanlara inanamadım,belki de inanmak istemedim.Kitabın sonralarına doğru geçen bir diyolagtaki cümleleri okuduktan sonra kitabı kapattım ve düşümdüm.Diyaloğu aynen buraya alıyorum: ''..Diyorum ki  savaş kararı alacak olan  liderin,mesela George BUSH'un, bu kararı almak için bir çocuğu elleriyle öldürmesi şartı konsa.Nasıl olsa binlerce çocuğun idam kararını imzalıyor,bunu yapmak için tek bir çocuğun canını almak gerekse .İyi ol