"İç"ten olmak!

Bir "iç"i olmayan insanlardan içtenlik beklemek nasıl yaygın bir aldanıştır! Kabalık, gösteriş ve yalandan hassasiyetin adı içtenlik oldu.
***
Başkalarına yakın davranan insanları içten sanıyoruz, samimi buluyoruz. Ne berbat bir yanılgıdır bu! İçten kişi her şeyden önce kendine yakın olmalıdır; "iç"iyle tanışık ve biraz da olsa, barışık olmalıdır. Varsa bir "iç"i tabii! Oysa ne kadar azdır böylesi!
***
Bir de pek sık lafını ettiğimiz "iç güzellik" var tabii... Bunu görünmeyen bir şey sanıyoruz! İçerde saklı bir şeymiş gibi söz ediyoruz ondan. Olmaz! Varlığından haberimiz olmayan, algılamadığımız, yaşamadığımız bir güzelliği nasıl bilebiliriz ki! İçi güzel olmak, dışarıdan fark edilen bir şeydir. Eğer öyle değilse, yoktur!

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

Habil,Kabil ve İklimya...

Maviyi Soruyordun,Mavi Bir Huydur Bizde