Geçmişin rengi hep değişir mi?

-
Hava ılık...Bu durumdan sinekler memnun sanki,son günlerde çoğaldılar.Balkondayım,biraz da sinirliyim,niçin sinirliyim onu bile bilmiyorum.Başımın ağrıması da cabası.Haber sitelerine bakayım diyorum,şehitlerimiz,üzülüyorum,bakamıyorum.''On iki askerimiz şehit oldu,allah rahmet eylesin''manşetleri ne kadar duygusuz,hissiyatsız.Halbuki-üzüntüden yutkunuyorum-ne hikayeler sonlanndı bu sabah .Hikayelerinin sonlarını bile göremediler.Hikayeleri vardı hepsinin anlatılacak,özlemleri vardı yaşanılacak,hayalleri vardı görülecek...Ama bitiremediler hikeyelerini.Onlar bizim hikayelerimiz...Onlar bizim sonunu tamamlayamağımız cümleririmiz.Ne zaman bir şehit haberi duysam hep aynı sahne gelir derin bir hüzünle: Menemen'de Kubeilay Şehitliği gezerken bir şehit ailesinin yüreğimi burkan görüntüsü.On yıl olmuş çocukları şehit olalı,mezarına nasıl bakıyorlar biliyor musunuz,elleri titiriyor mezara dokunurken,gözlerinde tarifsiz bir hüzün,sözcükler ortadan kaybolmuş zaten...Hala o sahneyi hatırlarken .... yazamıyorum.Ünlü yazar Çek yazar Milan KUNDERA:"Geçmişin tamamlanmış ve değişmez olduğunu mu düşünüyorsunuz değil mi Hayır,giysisi değişken bir kumaştan yapışmıştır ve dönüp baktığımız zaman her seferinde başka görürüz onu.Aniden kendi güçsüzlüğümüzle yüzyüze geldiğimizde kurtulmak için nereye kaçmalı Yalnızca yükselen bir kaçış aşığılanmadan kurtulma olanağı veririr!" Geçmişin rengi bazen mutluluk,bazen hüzün, bazen pişmanlık olarak zihnimizde canlanıverir. Geçmişin rengi hep değişir.''Gerçekten o insanlar için geçmişin rengi hep değişir mi,yoksa hep kara bir hüzünden mi ibaret geçmişin rengi...Şehitlerimizin mekanı cennet olsun...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

-
Resim
Gürültü ve patırtının ortasında sukünetle dolaş; Sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma Başka türlü davranmak,açıkça gerekmedikçe Herkesle dost olmaya çalış. Ama kimseye teslim olma. Telaşsız ve açık seçik konuş. Başkalarına da kulak ver. Aptal ve cahil olduklarında bile dinle onları; Çünkü dünyada herkesin bir hikayesi vardır. Yalnız planlarının değil, Başarılarının da tadını çıkarmaya çalış. Ne kadar küçük olursa olsun işinle ilgilen. Hayattaki dayanağın odur. Olduğun gibi görün. Sevmediğin zaman sever gibi yapma. Aşka burun kıvırma sakın; O çöl ortasında çimenliktir. Yılların geçmesine öfkelenme Gençliğe yakışan şeyleri Gülümseyerek teslim et geçmişe. Ara sıra isyana yönelecek olsan bile Hatırla ki kainatı yargılamak imkansızdır. Kendi kendinle barış içinde ol. Görmeye çalış ki, Bütün pisliğine ve kalleşliğine rağmen Dünya yine de güzeldir. Kaynak:(Hayat Kısa,Sanat Uzun)
Devamı

Habil,Kabil ve İklimya...

-
Bir bayram daha bitti.Telaşlıydı.Güzeldi.Buraya bir şeyler yazmak istedim.Yazacağım çok şey vardı ama yazamadım,fırsatım olmadı.Sizinle güzel ama bir o kadar da hüzünlü bir hikaye paylaşmak istiyorum.Her gününüz bayram tadında güzel geçsin Diyarlardan Suriye, dağlardan Kasion.Hz. Adem ile Havva tatlı bir telaş içindeler.Evlatlarının mürüvvetini görecekler.Kırk evladın en güzeli İklimya ile büyük abisi Habil, dünya evine girecekler.Dünya dediğin o zaman kırk iki kişilik bir yer.   Gelin görün ki ortada bir kavga kokusu var.   İklimya’nın ikiz kardeşi Kabil bu düğüne karşı.Bacısıyla kendisi evlenmek istiyor.   Ana baba, “töremiz böyle değil, aynı batında doğanlar evlenebilemezler!” diyor.   Kabil töreye karşı. Babaya asi geliyor, anayı dinlemiyor, ağabeye dikleniyor.Baba ne yapsın, ikisi de evladı.Gerçi İklimya da evlat ama ona soran yok.   “Allah’ı hakem edelim” diyor.   “İkiniz de bir kurban verin rabbimize, hanginizinki kabul olunursa İklimya onundur.”  “Kestiğiniz kurbanların ne
Devamı

Maviyi Soruyordun,Mavi Bir Huydur Bizde

-
  Hayat hiç mavi yerinden vurmadı.. çünkü ben maviyi, beyazı koruyan masumiyet olarak tanırım, karanlığı görünür kılan bir renktir mavi, öyle bilirim.. sürükleyendir,bitmeyendir… mavi olarak anlatmalıyım her şeyi… kaldırın başınızı gökyüzüne,görmek istediğinizi değil gördüğünüzü söyleyin bana! yaşamın ta kendisidir mavi..belkide sadece bu yüzden ölmeye değil yaşamaya mahkum edilmiştir.. maviyi soruyordun, gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi? bir renk değildir, mavi huydur bende ve benim yetinmezliğimdir. ve herkesin yetinmezliğidir. belki denecektir ki bir süre ve denenecektir bir akşamüstünü düşünmek bir akşamüstünü düşünmekten başka nedir ki gönül gözü görendedir,derinler mavidir…” Edip Cansever 
Devamı