Mutlu olmak için önce acı mı çekmek gerekir?

Tempo dergisinin ağustos sayısında popüler yaşam filozofu Alain de Botton’un  yazısı çok ilginçti. Yazısının temel dayanağını Alman filozof Nietzsche’den alıntılar oluşturuyordu.Alman filozofa göre büyük başarılar kazanmanın,zafere  ve mutluluğa kavuşmanın yolu,tam da zıddını yaşamaktan geçiyor.Nietzsche’ye göre mutlu olma isteği insanoğlunu mutsuz eden en büyük çılgınlıklardan biri.Gerçekten  de mutlu olmak için  illaki acı mı çekmemiz gerekir,acı çekmeden  mutlu olamaz mıyız? Yaşam gerçekten zıddı ile  mi var oluyordu. Nietzsche:’’Düşmanlık, kıskançlık, hırs ve tahakküm düşkünlüğü hayatı belirleyen  duygulardır  ve en iyi zamanlarda bile var olacaklardır’’ Tabiî ki ünlü düşünür bu duyguları savunmuyordu,bu duyguları şükretmenin ve iyiliğe çıkan yolun kanıtları olarak görüyordu.Ona göre’’Aşk ve nefret,iyilik ve kötülük,minnettarlık ve intikam birbirlerine bağlıdır’’Bu duygular daima mücadele halindedir hangisinin galip geleceğini bizim yaşayış biçimimiz belirleyecektir.Yazının bu yerinde  bir kitapta okuduğum bir bölüm  aklıma geldi kabaca özetlersem: ‘’İnsan yüreği bir yüzü aydınlıkken bir yüzü karanlık olan yeryüzü gibiydi.Bir yanımız burada yerde yaşarken bir yanımız yükseklere göz dikiyor.Yaşam bunun bilincine varmaktır,ışığın gölgeye yenik düşmemesi için mücadele etmektir.Mükemmel olduklarını söyleyenlere inanmayın,yalnızca yüreğinizin sesine kula verin.’’ Acı insanı geliştirir,acıdan korkmadan onunla yüzleşebilmeli,göğüs göğse çarpışabilmeliyiz,bu sayede mutluğu daha kolay  yakalayabiliriz.Mutlu olmak hepimizin hakkı,mutlu yaşamak hepimizin ortak dileği…Belki de mutluluk Enis Batur’un dediği gibi: "Mutluluk, mutlu olmak zorunda olmamaktır."