Yapacak bir şeyimin olmadığı zamanlarda okuduğum  kitaplardaki altını çizdiğim yerleri bir kez daha gözden geçiririm.İşte dün gece '''Aylak Adam''kitabını karıştırırken aşağıdaki parağrafın altını çizmişim.''...Güler hala denize bakıyordu.çekti yanına indirdi yüzünü.Başını göğsüne bastırıp dudaklarını öptü.Gözleri açık kaldılar.Acıta acıta öpüyordu,ama ona bir türlü gözlerini yumduramıyordu.Yüreği daralır gibi oldu.Artık dudakları güçsüzdü.Öpüşlerini bile değiştiren bir şey vardı.Neydi o?Belki yalnız o garson biliyordu.Başını yüzünden ayırıp kucağına bıraktı.
Ne oluyor bize? diye sordu.
Güler'in bakışlarında iniltili bir bakış vardı.
Hiç. Buraya benden önce kimlerler geldiğini düşünüyordum.
İçinde bir kırıklık duydu.Söylemeyecekti.buraya eskiden bir kere tek başına geldiğini söylese inanacak mıydı? ''Ya ben!Dudaklarını benden önce kimsenin öpmediğini söylese inanır mıyım?Yosa salt güvenmediğimiz için mi böyleyiz?Gözlerini kaldırdı,karşıdan ona doğru iki adam geliyordu...
Yusuf ATILGAN

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

Habil,Kabil ve İklimya...

Maviyi Soruyordun,Mavi Bir Huydur Bizde