Cenab-ı Aşk...
... ‘’Kendinden kaçmak’’ başkalarına doğru,başkaları için,başkaları adına yol almaktır;herkesleşmektir.Bir düşünsenize,herkes içinde kendinizi fark etmeniz ,tanımanız ne güçtür! Kendinizi tanıyamazsanız, tanınmayacak hale gelirsiniz, üstelik kendiniz de tanınamayacak hale gelmiştir çoktan… Tanıyacak olan kim? Siz. Tanınacak olan kim? Yine siz. (Unutmamak gerekir ki kişinin kendisiyle tanışamaması herkes yüzünden değil, bilakis herkesleşme yüzündendir. )
Özlemedikçe, özleşmedikçe, özle uzlaşılmadıkça kişinin’’Ben hakikatim!’’ diye haykırması nasıl mümkün olsun? Olmaz!
Lütfen bir düşünün, en son ne zaman kendinizi ziyaret ettiniz, en son ne zamana kendinizle hasbihal ettiniz?
Ben adına önemsenen bir şeyin var olduğunu hepimiz biliyoruz.Aptalca,çiğ ve ham bir gururun sebebi kılınan ve böylelikle güya önemsendiği sanılan bir iskelet var ortada,bu doğru!
İyi ama bu taktirde şu soruya cevap vermek gerekmez mi:Siz diye diye o iskelete mi ben diyorsunuz?
…
Dücane Cündioğlu
Benim notum: ‘’Cenab-ı Aşk’’ kitabından okudum bu satırları bu akşam ve çok etkilendim.Galiba ben de kendimden kaçıyorum,kime ve neden kaçıyorum bu sorular cevapsız kaldı bende..
Yorumlar