Bir aşk ilişkisinin içinde her zaman eşitliksizlikler barındır. Öyle olmasa bile ilişkinin taraflarının öyle hissetmesine neden olan birçok küçük ayrıntı yaşanabilir çünkü.Her zaman bir kişi diğerine daha fazla değer verir,onu daha çok önemser.Bu durumu kaçan kovalır sözüyle kolayca açıklayabilir miyiz bunu da bilmiyorum
Her âşık, kendisinin daha çok sevdiğini ama aynı derecede sevilmediğini düşünür. Bu da insan doğasının tuhaf yönlerinden biri! bu tuhaf yönümüzle yaşamayı normal sayarız. Oturup konuşmak ile çözülebilecek bir durum da değildir, kimse daha az sevildiğini ya da sevdiğini açık yüreklilikle itiraf edebilecek cesarete de sahip değildir çünkü.İlişkide daha çok sevdiği hisseden aşık aşk acısı yaşamaktan korktuğu için hep ilişkide diken üstündedir.Kafka'nın dediği gibi:''Rahatını kaçıran ne? Kalbinin kararını nedir bozup dağıtan? Kapının tokmağına el süren kim? Kim sokaktan sana seslenip de açık kapıdan girip yanına gelmeyen?'' İlişkide daha çok sevdiğini düşünen aşığın rahatını kaçıran nedir,zaman zaman mantık dışı karar almasındaki en büyük etken ne? Her an kaybetme korkusu mu,gülmeyi,keyif almayı,neşeyi düne ait,gözyaşını,acıyı,kederi bugüne ait gördüğü için mi hep derinlerde bir korku halinde yaşar?

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

Habil,Kabil ve İklimya...

Maviyi Soruyordun,Mavi Bir Huydur Bizde