Güneşe yolculuk-4

-
Yalanlar,yalanlar, umutların ardında saklanan yalanlardan usanmıştı uzun  saçları dizlerine kadar dökülen kadın.Acılarını,yaşadıklarını düşündü,ruhundaki acılar daha çok acıtıyordu onu,dillendiremediği acılardı onlar.Çantasından buruşmuş bir kağıt  parçası çıkardı,elindeki sallanıp duran kalemle şunları yazdı:''Başımıza gelen her kötü şey ,her acı aslında bizim Tanrı'mızdır.'' Bu sözün sahibini hatırlamaya çalıştı ama bir türlü çıkaramadı.Buruşmuş kağıdı elinde iyice top haline getirdi,atabildiği kadar uzağa attı.Durup dururken neden böyle bir şey yaptığına anlam veremedi,yalnız kaldığı zaman böyle kendini de hayrete düşürecek şeyler yapardı,bu da bunlardan biriydi.Bir yerlerde okumuşu:Derin bir soluk alacaksın... Her şeyi kaybetsen bile hayallerini kaybetmeyeceksin...” Şükür ki hayallerini kaybetmemişti,hayalleri vardı uzun cümlelerle anlatılacak,hayaleri vardı güneş doğdunda gerçekmesini umduğu.Baş parmağıyla işaret parmağı arasındaki yeşiL kaleme baktı,Geçmişi düşündü:
Acıyı!
Hüznü!
Hayalleri!
ve her şeyi!
Düşündü,düşündü,düşündü...Bulutsuz yüreğini aniden bir bulut kümesi kapladı tıpkı gökyüzündeki kara bulutlar gib.Yanından geçen köpeklerden birini sevmeye çalıştı,köpek aynı uysallıkla karşılık vermedi,buna aldırmadan arkadan gelen köpeği sevdi.Sokaktan geçen çocukların gözlerinin içine baktı,umut aradı çocukların gözlerinde,belki de kendi çocukluğunu arada bulamayacağını bilerek.Çocukların oyununa katılmayı ,eşlik etmeyi düşündü ama buna cesaret bile edemeden tekrar kendi dünyasına döndü...Yalanlar,yalanlar...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

-
Resim
Gürültü ve patırtının ortasında sukünetle dolaş; Sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma Başka türlü davranmak,açıkça gerekmedikçe Herkesle dost olmaya çalış. Ama kimseye teslim olma. Telaşsız ve açık seçik konuş. Başkalarına da kulak ver. Aptal ve cahil olduklarında bile dinle onları; Çünkü dünyada herkesin bir hikayesi vardır. Yalnız planlarının değil, Başarılarının da tadını çıkarmaya çalış. Ne kadar küçük olursa olsun işinle ilgilen. Hayattaki dayanağın odur. Olduğun gibi görün. Sevmediğin zaman sever gibi yapma. Aşka burun kıvırma sakın; O çöl ortasında çimenliktir. Yılların geçmesine öfkelenme Gençliğe yakışan şeyleri Gülümseyerek teslim et geçmişe. Ara sıra isyana yönelecek olsan bile Hatırla ki kainatı yargılamak imkansızdır. Kendi kendinle barış içinde ol. Görmeye çalış ki, Bütün pisliğine ve kalleşliğine rağmen Dünya yine de güzeldir. Kaynak:(Hayat Kısa,Sanat Uzun)
Devamı

Habil,Kabil ve İklimya...

-
Bir bayram daha bitti.Telaşlıydı.Güzeldi.Buraya bir şeyler yazmak istedim.Yazacağım çok şey vardı ama yazamadım,fırsatım olmadı.Sizinle güzel ama bir o kadar da hüzünlü bir hikaye paylaşmak istiyorum.Her gününüz bayram tadında güzel geçsin Diyarlardan Suriye, dağlardan Kasion.Hz. Adem ile Havva tatlı bir telaş içindeler.Evlatlarının mürüvvetini görecekler.Kırk evladın en güzeli İklimya ile büyük abisi Habil, dünya evine girecekler.Dünya dediğin o zaman kırk iki kişilik bir yer.   Gelin görün ki ortada bir kavga kokusu var.   İklimya’nın ikiz kardeşi Kabil bu düğüne karşı.Bacısıyla kendisi evlenmek istiyor.   Ana baba, “töremiz böyle değil, aynı batında doğanlar evlenebilemezler!” diyor.   Kabil töreye karşı. Babaya asi geliyor, anayı dinlemiyor, ağabeye dikleniyor.Baba ne yapsın, ikisi de evladı.Gerçi İklimya da evlat ama ona soran yok.   “Allah’ı hakem edelim” diyor.   “İkiniz de bir kurban verin rabbimize, hanginizinki kabul olunursa İklimya onundur.”  “Kestiğiniz kurbanların ne
Devamı

Maviyi Soruyordun,Mavi Bir Huydur Bizde

-
  Hayat hiç mavi yerinden vurmadı.. çünkü ben maviyi, beyazı koruyan masumiyet olarak tanırım, karanlığı görünür kılan bir renktir mavi, öyle bilirim.. sürükleyendir,bitmeyendir… mavi olarak anlatmalıyım her şeyi… kaldırın başınızı gökyüzüne,görmek istediğinizi değil gördüğünüzü söyleyin bana! yaşamın ta kendisidir mavi..belkide sadece bu yüzden ölmeye değil yaşamaya mahkum edilmiştir.. maviyi soruyordun, gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi? bir renk değildir, mavi huydur bende ve benim yetinmezliğimdir. ve herkesin yetinmezliğidir. belki denecektir ki bir süre ve denenecektir bir akşamüstünü düşünmek bir akşamüstünü düşünmekten başka nedir ki gönül gözü görendedir,derinler mavidir…” Edip Cansever 
Devamı