Başkalarının yaptığı yaptığı delilik kaderlerimizi mühürlemiş...

                                
''Bütün insanların kalplari kimliğimdir.Öyleyse pasaportumu alın.''
                                                                                         Mahmut Derviş

 Şu aralar ''İncir Kuşları''adlı kitabı okuyorum,daha daha kitabı yenice bitirdim.Kitap Bosna Savaşınının tüm acımasızlığını sade,okuyucuyu fazla yormadan anlatıyor.Kitap şöyle baslıyor:
''Bir Gün...
Sıradan bir insanın başına  sıradışı bir olay geldi.
Ve böylece başkarekterimizin yolcuğu başladı.''
  Gerçekten de savaş sıradan bir insanın hayallerini umutlarını,geleceğini nasıl çalıp götürüyor bu kitap sayesinde bir kez daha öğreniyoruz.Savaş kötü,savaştan daha da kötü olan çok eski olmayan bundan yirmi yıl önce Avrupa'nın göbeğinde yüzlerce binlerce insan nasıl oluyor da göz göre göre öldürülüyor,sakat bırakılıyor,daha çocuk yaşta kızlara,annelere tecavüz ediliyor insan anlamakta zorlanıyor.Bu satırları yazarken Halil Cibran'ın bir sözü aklıma geldi:''Sırtını güneşe çevirirsen gölgenden gayrı bir şey göremezsin.''İnsan haklarından bahseden sözde medeni Avrupa ülkeleri bu soykırıma sırtını döndü,görmezlikten geldi.Suada gencecik güzel bir kız...Hayalleri var,bir o kadar da yaşama dair umutları..Hepsini ama hepsini savaş denen puslu çember acımadan gözünü kırpmadan alıp götürdü.İnsanlık bunun hesabını nasıl verecek bilmiyorum bile.Savaş olmasın,umutlar tükenmesin,insanlar yeryüzünde hak ettiği gibi yaşasın.Kitabı okuyup bititdikten sonra bunları düşündüm.Hepimiz tüm insanlık daha güzel bir mavi yeryüzünün altında yaşamayı hak ediyoruz.