“Bir önyargı biçimidir aşk. İhtiyaç duyduğun şeyi seversin, sana iyi bir duygu veren şeyi, işine geleni. Dünyada tanıyabilsen daha çok seveceğin on kişi varken birine aşık olduğunu nasıl söyleyebilirsin? Ama asla tanımayacaksın o insanları.”
                                                             Charles Bukuowski

Bazı anlar çok sıkılıırız;halbuki ortada sıkılmak içinde bir nedende yoktur,her şey olağan her şey sıradan görünürken puslu bir çember ruhumuzu teslim alır bir oraya sallar,bir buraya.Anlayamayız,çırpınırız kurtulmak için ama nafile.İşte o zamanlar bizi her şeyimizle kabul edecek,sarmalayacak bir güvenli limanımız vardır,bu güvenli liman  müzikten başkası değildir.
.
Müzik umuttur, ırmağın içinde sürüklenmeye direnen bir dal.Çiçeksiz bir bahçedir müziksiz bir dünya. Kendi müziğinizi doya doya çalabileceğiz yarınlar dileerim hepinize...

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

Habil,Kabil ve İklimya...

Maviyi Soruyordun,Mavi Bir Huydur Bizde