Yalnızlaşan İnsan...
Eğer güzel gözlerin olsun istiyorsan,insanlara iyilikle bak,eğer saçların güzel olsun istiyorsan,bırak çocuklar dokunsun saçlarına.İnce bir bedense istediğin,ekmeğini açlarla bölüş ve güzel dudaklara sahip olmak için;sadece güzel sözler söyle...Audrey Hepburn...
Bu sözleri çok severim,adeta yaşam manifestosudur bu kelimeler.Kentleşme ile beraber insalar daha da yalnızlaştı,yalnızlaşan insan diğer insanlara daha az güvenir oldu.Herkesin dilinde 'insanlara güvenilmez','insanlardan dost olmaz' gibi serzenişler.Bu tür cümleri herkesin ağzından duymak mümkün.Peki öyleyse herkes kendini ''iyi insan'' sayıyorsa kim bu kötü,güvenilmez insanlar? yoksa hiçbirimiz kendimize tam güvenemediğimiz için mi böyleyiz.
Teknoloji hızla ilerlerken,insanların yalnızlığı da tam tersi hızla arttı.Bugün öğretmenler odasında 'eski bayramlardan' konuşurken tebrik kartlarını hatırladık,özlemle bahsettik on yıl öncesinden.Tebrik kartlarından bahsederken sanki yüzyıl öncesinden konuşuyorduk,halbuki tebrik kartları son beş yıla kadar hep hayatımızdaydı,ama şimdi ne mektup var ne tebrik kartları.ne de onların verdiği o mis gibi duygular.
Modern insanlar olarak daha çok güvene ,daha çok dosluğa gülmeye ihtiyacımız var.Belki de bize lazım gelen durmak ve öyle yaşamak.Daha çok sevmek, daha çok görmek ve doya doya hissetmeye ihtiyacımız var.
Bu sözleri çok severim,adeta yaşam manifestosudur bu kelimeler.Kentleşme ile beraber insalar daha da yalnızlaştı,yalnızlaşan insan diğer insanlara daha az güvenir oldu.Herkesin dilinde 'insanlara güvenilmez','insanlardan dost olmaz' gibi serzenişler.Bu tür cümleri herkesin ağzından duymak mümkün.Peki öyleyse herkes kendini ''iyi insan'' sayıyorsa kim bu kötü,güvenilmez insanlar? yoksa hiçbirimiz kendimize tam güvenemediğimiz için mi böyleyiz.
Teknoloji hızla ilerlerken,insanların yalnızlığı da tam tersi hızla arttı.Bugün öğretmenler odasında 'eski bayramlardan' konuşurken tebrik kartlarını hatırladık,özlemle bahsettik on yıl öncesinden.Tebrik kartlarından bahsederken sanki yüzyıl öncesinden konuşuyorduk,halbuki tebrik kartları son beş yıla kadar hep hayatımızdaydı,ama şimdi ne mektup var ne tebrik kartları.ne de onların verdiği o mis gibi duygular.
Modern insanlar olarak daha çok güvene ,daha çok dosluğa gülmeye ihtiyacımız var.Belki de bize lazım gelen durmak ve öyle yaşamak.Daha çok sevmek, daha çok görmek ve doya doya hissetmeye ihtiyacımız var.
Yorumlar