Sade Olan Güzeldir...

Kaan:Işığı yanan pencerelere bak.Kime konuşuyoruz ki?
Mete:Yanlış olanlara bakıyorsun.Karanlık olanlara bakman lazım.''

Yukarıdaki satırlar Kaybedenler Kulübü filmine ait.Filmi izlemiştim.Güzel ve şiirsel bir filmdi.Diyaloglar çarpıcıydı.Geçen günler de Ertuğrul Özkök köşesinde Nejat İşler ve bu filmden bahsedince-ki kendisi de yukarıdaki diyaloglara köşesinde yer vermiş-benim aklıma bu çarpıcı diyalog düştü. Akşamları şehre yüksek bir yerden bakıp tüm yanık ışıkları görünce hep aynı şeyi düşünürüm:Kim bilir bu yanan evlerde neler yaşanıyordur,kimi insan mutludur,kimi insan mutsuz.Bazıları en güzel günlerinden birini yaşamakta,bazıların ise dünya başına yıkılmıştır.Kahkaha yükselen evler bir yanda içinden üzüntü damlayan evler diğer yanda.''Kieslowski, insanlığın ortak değerlerinin din, dil, bayrak, toprak, coğrafya olmadığını söyler: “İnsanlığın ortak değerleri acı, keder, sevinç, coşku, aşk, hüzün, kıskançlık, umuttur.'' 
Bütün evlerde aşağı yukarı aynı şey yaşanır.Sadece duygular zaman zaman yer değişir. Bir de ışığı hiç yanmayan evler vardır.Onlar da umut namına hiçbir şey yoktur,gelecek geçmiştir şimdiden.İçlerindeki yaşam kandili çoktan sönmüştür.Onlar için geceyi çıplak eden ayın bir hükmü yoktur,her gün yeniden doğan güneş oldukça sıradandır.Umut yoktur çünkü.Düş çoktan terk etmiştir bedeni.Basit yaşamayı bilememişlerdir.Halbuki basit yaşamak en zor olanıdır.Çünkü yaşamak olabildiğince basit ve yalındır.Sade olan güzeldir.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

Habil,Kabil ve İklimya...

Maviyi Soruyordun,Mavi Bir Huydur Bizde