1.Umut...

-
Hep denedin.Hep yenildin.Olsun.Gene dene.Yine yenil...S.Beckett                                                                                          

Bu cümleyle aydınlattı güneş önünü , sarı buğday gözlü gözlerin genişce düşüverdi öznesiz hikayenin orta yerine...Hikayelerin...Roman değil hikayelerin...Sade ama bir o kadar güzel..Hep aynı zamanla çekimlenmiş-geniş zaman-nedeni sormuşsundur kendine tüm sorulara,genişce büyüyordu umutlar,heyecanlar her an her dakika gözlerinde...İlginçtir Bambu ağacını hikayesini bilsen severdin,-belki de biliyorsun-ondaki inadı sabrı anlata anlata bitiremezdin.Bambu ağaçlarını hikayesini dinlerken-okurken- ay şarap kadehini beyaz kirmizi doldururdu:
Önce ağacın tohumu ekilir, sulanır, gübrelenir. 
Birinci yıl tohumda herhangi bir değişiklik olmaz.
Tohum yeniden sulanıp gübrelenir.
Bambu ağacı ikinci yıl da toprağın dışına filiz vermez.
Üçüncü ve dördüncü yıllarda her yıl yapılan işlem tekrar edilerek bambu tohumu sulanır ve gübrelenir.
Fakat inatçı tohum bu yıl da filiz vermez.
Çinliler büyük bir sabırla beşinci yılda bambuya su ve gübre vermeye devam ederler.
Nihayet beşinci yılın sonlarına doğru bambu yeşermeye başlar.
Altı hafta gibi kısa bir sürede de yaklaşık 27 metre boyuna ulaşır.
Akla gelen ilk soru şudur:
Çin bambu ağacı 27 metre boyuna altı haftada mı yoksa beş yılda mı ulaşmıştır?
Bu sorunun cevabı tabi ki beş yıldır.
Büyük bir sabırla ve ısrarla tohum beş yıl süresince sulanıp gübrelenmeseydi ağacın büyümesinden hatta var olmasından söz eder miydik?.. 
 Sen de ısrar etmelisin,mutlu olmak için tıpkı bambu ağaçları gibi...Hikayen yaşanmışlıklarla dolu olmalı,umutların olmalı yaşanbilecek.Bugünkü gibi ay doldurmalı  hayallerini...sen umut olmalisin iyilige,umudun kocaman gözleri sen olmalisin...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

-
Resim
Gürültü ve patırtının ortasında sukünetle dolaş; Sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma Başka türlü davranmak,açıkça gerekmedikçe Herkesle dost olmaya çalış. Ama kimseye teslim olma. Telaşsız ve açık seçik konuş. Başkalarına da kulak ver. Aptal ve cahil olduklarında bile dinle onları; Çünkü dünyada herkesin bir hikayesi vardır. Yalnız planlarının değil, Başarılarının da tadını çıkarmaya çalış. Ne kadar küçük olursa olsun işinle ilgilen. Hayattaki dayanağın odur. Olduğun gibi görün. Sevmediğin zaman sever gibi yapma. Aşka burun kıvırma sakın; O çöl ortasında çimenliktir. Yılların geçmesine öfkelenme Gençliğe yakışan şeyleri Gülümseyerek teslim et geçmişe. Ara sıra isyana yönelecek olsan bile Hatırla ki kainatı yargılamak imkansızdır. Kendi kendinle barış içinde ol. Görmeye çalış ki, Bütün pisliğine ve kalleşliğine rağmen Dünya yine de güzeldir. Kaynak:(Hayat Kısa,Sanat Uzun)
Devamı

Habil,Kabil ve İklimya...

-
Bir bayram daha bitti.Telaşlıydı.Güzeldi.Buraya bir şeyler yazmak istedim.Yazacağım çok şey vardı ama yazamadım,fırsatım olmadı.Sizinle güzel ama bir o kadar da hüzünlü bir hikaye paylaşmak istiyorum.Her gününüz bayram tadında güzel geçsin Diyarlardan Suriye, dağlardan Kasion.Hz. Adem ile Havva tatlı bir telaş içindeler.Evlatlarının mürüvvetini görecekler.Kırk evladın en güzeli İklimya ile büyük abisi Habil, dünya evine girecekler.Dünya dediğin o zaman kırk iki kişilik bir yer.   Gelin görün ki ortada bir kavga kokusu var.   İklimya’nın ikiz kardeşi Kabil bu düğüne karşı.Bacısıyla kendisi evlenmek istiyor.   Ana baba, “töremiz böyle değil, aynı batında doğanlar evlenebilemezler!” diyor.   Kabil töreye karşı. Babaya asi geliyor, anayı dinlemiyor, ağabeye dikleniyor.Baba ne yapsın, ikisi de evladı.Gerçi İklimya da evlat ama ona soran yok.   “Allah’ı hakem edelim” diyor.   “İkiniz de bir kurban verin rabbimize, hanginizinki kabul olunursa İklimya onundur.”  “Kestiğiniz kurbanların ne
Devamı

Maviyi Soruyordun,Mavi Bir Huydur Bizde

-
  Hayat hiç mavi yerinden vurmadı.. çünkü ben maviyi, beyazı koruyan masumiyet olarak tanırım, karanlığı görünür kılan bir renktir mavi, öyle bilirim.. sürükleyendir,bitmeyendir… mavi olarak anlatmalıyım her şeyi… kaldırın başınızı gökyüzüne,görmek istediğinizi değil gördüğünüzü söyleyin bana! yaşamın ta kendisidir mavi..belkide sadece bu yüzden ölmeye değil yaşamaya mahkum edilmiştir.. maviyi soruyordun, gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi? bir renk değildir, mavi huydur bende ve benim yetinmezliğimdir. ve herkesin yetinmezliğidir. belki denecektir ki bir süre ve denenecektir bir akşamüstünü düşünmek bir akşamüstünü düşünmekten başka nedir ki gönül gözü görendedir,derinler mavidir…” Edip Cansever 
Devamı