K.E...

''...Şu dünyada en komik,ama neşeden değil,kahırdan öldürecek kadar komik kimdir bilir misiniz? Olmak istediği kişi ile olduğu kişi arasındaki uçuruma tepetaklak düşenlerimizdir.Hakikatten kaçarken yalana tutulan,azıcık mutluluk ararken zırıl zırıl mutsuzluğa bulanan,başkalarınca sevilmek uğruna kendi kalmaktan vazgeçenlerimizdir...''

Erkek veya kadın sustu.Bu tür susmalarda cinsiyetin ne önemi var.Sustu.Banka oturdu.Bank yorgun ve azıcık eskimiş.Bank denize dönük,çoğu zaman olduğu gibi.Kadın veya erkek(K.E) tekrar sustu. Hayal kırıklıkları hemen susmasının yanında.Çok.Umut göğe daha yakın bir yere oturdu.Yaşamak umuttu,nefes almak da.Mavi umuttu.K.E denize baktı.Neden denizler söylenenin aksine mavi değil de yeşil.Bu tuhaf ayrıntının sırası mıydı şimdi? ''Dibe vurma hali belki de bir insanın kurtulmaya yakın olduğu en yakın zaman''olduğunu düşündü K.E
Kaybedecek bir şey var mıydı? Umut vardı kaybedilecek.Bunu kaybetmemeliydi.Güneş her gün kara bir mürekkep kadar yoğun ve karanlık geceden sonra doğardı.Umutlu olmalıydı,olacaktı da.Başını göğe kaldırdı,içine Ülkü Tamer'in dizelerini çekti:''İçime havayı değil,gökyüzünü çekeceğim.'' Basit yaşamalıydı.Yeni mevsimler bulunmalıydı.K.E göğe tekrar baktı.Kalktı.Yürüdü.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

1816 yılında,Baltimore kentinde eski bir tapınağın duvarına yazılmış bir metin...

Habil,Kabil ve İklimya...

Maviyi Soruyordun,Mavi Bir Huydur Bizde