Gürültü ve patırtının ortasında sukünetle dolaş; Sessizliğin içinde huzur bulunduğunu unutma Başka türlü davranmak,açıkça gerekmedikçe Herkesle dost olmaya çalış. Ama kimseye teslim olma. Telaşsız ve açık seçik konuş. Başkalarına da kulak ver. Aptal ve cahil olduklarında bile dinle onları; Çünkü dünyada herkesin bir hikayesi vardır. Yalnız planlarının değil, Başarılarının da tadını çıkarmaya çalış. Ne kadar küçük olursa olsun işinle ilgilen. Hayattaki dayanağın odur. Olduğun gibi görün. Sevmediğin zaman sever gibi yapma. Aşka burun kıvırma sakın; O çöl ortasında çimenliktir. Yılların geçmesine öfkelenme Gençliğe yakışan şeyleri Gülümseyerek teslim et geçmişe. Ara sıra isyana yönelecek olsan bile Hatırla ki kainatı yargılamak imkansızdır. Kendi kendinle barış içinde ol. Görmeye çalış ki, Bütün pisliğine ve kalleşliğine rağmen Dünya yine de güzeldir. Kaynak:(Hayat Kısa,Sanat Uzun)
Bir bayram daha bitti.Telaşlıydı.Güzeldi.Buraya bir şeyler yazmak istedim.Yazacağım çok şey vardı ama yazamadım,fırsatım olmadı.Sizinle güzel ama bir o kadar da hüzünlü bir hikaye paylaşmak istiyorum.Her gününüz bayram tadında güzel geçsin Diyarlardan Suriye, dağlardan Kasion.Hz. Adem ile Havva tatlı bir telaş içindeler.Evlatlarının mürüvvetini görecekler.Kırk evladın en güzeli İklimya ile büyük abisi Habil, dünya evine girecekler.Dünya dediğin o zaman kırk iki kişilik bir yer. Gelin görün ki ortada bir kavga kokusu var. İklimya’nın ikiz kardeşi Kabil bu düğüne karşı.Bacısıyla kendisi evlenmek istiyor. Ana baba, “töremiz böyle değil, aynı batında doğanlar evlenebilemezler!” diyor. Kabil töreye karşı. Babaya asi geliyor, anayı dinlemiyor, ağabeye dikleniyor.Baba ne yapsın, ikisi de evladı.Gerçi İklimya da evlat ama ona soran yok. “Allah’ı hakem edelim” diyor. “İkiniz de bir kurban verin rabbimize, hanginizinki kabul olunursa İklimya onundur.” ...
I Yolda yürüyorum. Kaldırımda derin bir çukur var. Düşüyorum. Kayboldum. Çaresizim. Bu benim hatam değil. Dışarı çıkış yolunu bulmak çok uzun zamanımı alıyor. II Aynı yolda yürüyorum. Kaldırımda derin bir çukur var. Görmezden geliyorum. Tekrar düşüyorum. Aynı yerde olduğuma inanamıyorum. Ama bu benim hatam değil. Dışarı çıkış yolunu bulmak yine çok uzun zamanımı alıyor. III Aynı yolda yürüyorum. Kaldırımda derin bir çukur var. Orada olduğunu görüyorum. Yine düşüyorum. Bu bir alışkanlık. Gözlerim açık. Nerede olduğumu biliyorum. Bu benim hatam. Hemen dışarıya çıkıyorum. IV Aynı yolda yürüyorum. Kaldırımda derin bir çukur var. Etrafından geçiyorum. V Başka bir yoldan yürüyorum. Portia NELSON
Yorumlar