arta kalan zamanda...

Bir bilge, kendisine yirmi beş yıl öğrencilik yapan öğrencisine, sohbet ederken sorar; - “Kaç yıldır benim yanımdasın? - Yirmi beş yıldır efendim. - Bu zaman süresince benden ne öğrendin? - Hiçbir şeyle değişmeyeceğim yedi gerçek öğrendim. - Ömrüm seninle geçtiği halde topu topu yedi gerçek mi öğrendin? - Evet! - Söyle bakalım öyleyse, neler öğrendin? - Baktım ki herkes bir şeyi dost ediniyor, ona gönül verip bağlanıyor... Ancak, bunların hemen hepsi insanı yarı yolda bırakıyor... Ben ise, beni hiç bırakmayacak, ölümden sonra bile benimle gelecek şeyleri aradım... Ve dost olarak iyilikleri seçtim kendime... Ki, onlar sonsuz bir yükselme yolculuğuna çıkmış insanoğlunun hiç tükenmeyecek gıdası ve en gerçek dostlarıdır... - Çok güzel, ikincisi ne bakalım? - Baktım ki, insanların birçoğu geçici dünya değerlerine dört elle sarılmış onları koruyor, kasalarda saklıyor, kaybolmaması için her çareye başvuruyor... Kimi zenginliğine, kimi güzelliğine, ki...

Daima açık ve durgun Farklı bir sema, Ve karanlığa rağmen Değişik bir günışığı var orada; Solgun ormanlar dert değil, Sessiz tarlalara etme aldırış, Yaprakları yeşil Bir küçük orman var yaz kış- Ve parlak bir bahçe var, kırağı Ve donun asla uğramadığı; Solmayan çiçeklerinin içinde Arıların canlı vızıltısını işitirim: Gel gir, bahçeme Yalvarırım, kardeşim!

Yürümek; yürümeyenleri arkanda boş sokaklar gibi bırakarak, havaları boydan boya yarıp ikiye bir mavzer gözü gibi karanlığın gözüne bakarak yürümek!.. Yürümek; dost omuzbaşlarını omuzlarının yanında duyup, kelleni orta yere yüreğini yumruklarının içine koyup yürümek!.. Yürümek; yolunda pusuya yattıklarını, arkadan çelme attıklarını bilerek yürümek... Yürümek; yürekten gülerekten yürümek...

1. Ektiğin kadarını biçersin. Emeğin sana mutlaka aynı oranda geri döner. 2. Kendi hikayeni kendin yaz. Kimse senin senaryonu yazmasın. 3. Geçmişte birinin sana yaptığı bir kötülüğün, bugün hiçbir gücü yoktur. Ancak sen o gücü verirsen olur. 4. İnsanlar sana kendilerini nasıl tanıtıyorlarsa, önce öyle kabul et. 5. Endişelenmek vakit kaybıdır. Öyle yapacağına, endişelendiğin şeyle ilgili bir şey yapmaya harca o zamanını. 6. Neye inandığın, hayallerinden, isteklerinden ve beklentilerinden çok daha güçlüdür. Sonunda her zaman, inandığın şey oluyorsun. 7. Sadece tek bir dua edeceksen, o ‘çok şükür’ olsun. 8. Mutluluğun verdiğin sevgi kadardır. 9. Hata, seni başka yöne yönlendiren bir yol işaretidir. 10. Herkesin dediğinin aksine davranırsan, dünya yıkılmaz. 11. İçgüdülerine güven, onlar yalan söylemez. 12. Önce kendini sev. Sonra da, o sevgini her fırsatta etrafına yaymayı öğren. 13. İşini tutku yönetsin. 14. Sevdiğin şeyi yaparak para kazanmanın bir yolunu bu...

*Daha iyi bir insansam, bunu aşka borçluyum… *Aşkınızı herkesle konuşmayın: Ben bu hatayı, hayatım boyunca yaptım. Bazı konular, herkese göre değildir. Hayatın diğer alanlarında kendimize, iyi-kötü bir sınır, bir ölçü getirirken, aşk söz konusu olduğunda, herkesle konuşulabilir bir şey sanırız onu. Oysa aşk da siyaset gibidir, herkesle tartışılmaz. Aşk korkutur. Kendi aşkınızla başkalarının korkularına dokunmayın! Bırakın aşksız yaşasınlar ve bunu hayatın gerçeği sansınlar. * “Peki ben ne zaman aşık olacağım?” diye mızmızlanıp duranlar… Belki mızmızlanmayı bıraktığınızda… *Bazı aşklar, kendi yangınında ölür. Yeterince tutuşmadan, alevine doymadan kül olur. Erken rüzgar, fazla har, ne derseniz deyin artık. Geçip gitmiştir... *Aşkı var ama aşkının ahlakı yok! Aşkın sorunları biter mi? * Bazı durumlarda onu beklerken bildiğin şudur: “Gelirse mutlu olacaksın, gelmezse huzurlu…” * Aşk ölümden daha soğuktur, der ya Fassbinder. Öyle, bazı soğuklar yakıcıdır… *...

Çiçeklerle hoş geçin, balı incitme gönül. Bir küçük meyve için, dalı incitme gönül. Başın olsada yüksek, gözün enginde gerek, Kibirle yürüyerek,yolu incitme gönül… Mevla verince azma, geri alınca kızma, Tüten ocağı bozma, külü incitme gönül.. Dokunur gayretine, karışma hikmetine Sahibi hürmetine, kulu incitme gönül.. Sevmekten geri kalma, yapan ol,yıkan olma Sevene diken olma, gülü incitme gönül.. Konuşmak bize mahsus,olsada bir güzel süs, Ya hayır de, ya da sus, dili incitme gönül…

 “Hayat basit olduğu için zordur”

Kadın duraksadı,küçücük odaının içinde,amaçsızca,gözlerinde hiç renk olmadan siyah beyaz etrafında bakındı.Her şey ne kadar da cansız,mat,soluk görünüyordu.Kendini birden kocaman aynanın önünde buldu.Bakındı ne var ki kendini tanıyamadı,ya da her zaman olduğu gibi kendini tanımak için bir çaba sarfetmedi. ''Mutlu muyum?'' sorusunu mırıldandı,aslında aklında böyle bir soru da yoktu,nasıl olduysa kocaman aynada bu soruyla yüzleşti.Duraksadı,bu duraksama anı onu ürkütüyordu,gerçekten de neden  mutluyum deyivermemişti.Çok şey yaşamıştı,kalbini birçok kişiye açmıştı,hepsinin sonu da benzer olmuştu:Kocaman bir hiç...Yalnızlık çok korkutuyordu,yalnız kalmak,lanetlenmek gibi bir şeydi onun için.Camus'un sözü beyninin içinde kaç defa döndü durdu hatırlamıyordu bile: 'Mutluluk en zorudur. Hayal gücü çabası gerektirir.' Gerçektende  mutlu olmak zordu,acaba mutlu olmak öğrenebilen bir şey miydi?. Düşündü uzun süre hiç kıpırdamadan,bir mum gibi eridi aynanın önünde...Dü...

Fark yaratma yürekliliğini gösterme ve gerçekten yapmaya değer bir şey yapma zamanı gelmiştir. Mutlaka büyük bir amaç değil, ama yüreğinizde tutuşan her hangi bir şey; arzunuz, düşünüz olan bir şey için… Yeryüzündeki günlerinizin, değerli ve anlamlı geçmesi kendinize olan borcunuzdur. ...Yaşamın tadına varın. Var gücünüzle hedefe odaklanın. Ve büyük düşler kurun. Değerli şeylerin, pek kolay elde edilmediğinin bilincinde olun. İyi günler olacak. Herhalde kötü günler de olacak. Kendi kabuğunuza çekileceğiniz, tasınızı tarağınızı toplayarak teslim bayrağınızı çekmek isteyeceğiniz zamanlar olacak. Bunlar, esasında, kendinizi zorladığınızı, öğrenmek ve gelişmekten korkmadığınızı gösterme fırsatlarıdır. Azimle devam edin. Bir düş, kararlılık ve doğru araçlarla büyük işler başarabilirsiniz. İçgüdülerinizin, aklınızın ve yüreğinizin size yol göstermesine izin verin. Güvenin.İnsanoğlunun olağanüstü gücüne ve bu güçle gerçekten fark yaratabilecek işler başarılabileceği...

Başkarı ne der... Hayatımızı yönlendiren içimizi adeta bir vürüs gibi kemiren söz dizimi başkaları ne der... Hepimizin hayatını zehir eden yaşamızı açık bir cezaevi haline dönüştüren düşünceler bunlar değil midir Annelerimiz,babalarımız bizi aynı düşüncelerin esiri olarak yönlendirmez mi " Aman kızım,oğlum böyle yapma komşularımız hakkımızda ne der, ne düşünür"diye sürekli bizi uyarıp hayatımızı başkaları ne der çemberi içine alarak hayatımızı zindana çevirmezler mi.Peki niçin hepimiz bu sözün tutsaklığı haline gelmişsiz. Eğer kimliklerimiz kazanılmayıp,başkaları tarafından verilmişse,içsel duygularımız, düşüncelerimiz tam olarak oturmadıysa yani kendimize ait duygularımız düşüncelerimiz henüz olgunlaşmadıysa,ham ise o zaman başkarının değer yargısı tutanacak dal olur bize .Öyleyse ilk önce ben ne derim ,ben ne kadar mutluyum düşüncesi hakim olmalıdır bizde.Vicdanımız müfetişşimiz olmalı her zaman bizim.bununla ilgili güzel bir hikaye ile yazımızı noktalayalım:Pazara gidip ü...

"Yaşam, utanmazlar, ucuz kahramanlar, kavga çıkaranlar, onur kırıcı ve küstah davranan alçak kişiler için kolaydır. Yaşam, her zaman her şeyin safını arayan alçakgönüllü, önyargısız, sessiz, akıllı ve lekesiz kişiler için zordur."